استاندارد حسابداری شماره 25
گزارشگری بر حسب قسمتهای مختلف
مقدمـه
1 . هدف اين استاندارد، تجويز مباني گزارشگري اطلاعات مالي بر حسب قسمتهاي مختلف يك واحد تجاري است. اين اطلاعات در مورد انواع مختلف محصولات و خدمات ارائه شده و نيز مناطق جغرافيايي مختلف عمليات واحد تجاري است كه به استفاده‌كنندگان صورتهاي مالي در موارد زير كمك مي‌كند :
الف. درك بهتر عملكرد گذشته واحد تجاري،
ب . ارزيابي بهتر مخاطرات و بازده‌هاي واحد تجاري، و
ج . قضاوتهاي آگاهانه‌تر در مورد كل واحد تجاري.
2 . برخي واحدهاي تجاري، محصولات و خدمات متنوعي توليد و ارائه مي‌كنند يا در مناطق جغرافيايي متفاوتي فعاليت دارند كه از نرخهاي سودآوري، فرصتهاي رشد، انتظارات آتي و مخاطرات مختلفي برخوردارند. اطلاعات در مورد انواع مختلف محصولات و خدمات يك واحد تجاري و عمليات آن در مناطق جغرافيايي متفاوت، كه اغلب اطلاعات قسمت ناميده مي‌شود، براي ارزيابي مخاطرات و بازده‌هاي يك واحد تجاري مفيد است.
دامنه كاربرد
3 . كليه واحدهاي تجاري كه اوراق سهام آنها به عموم عرضه مي‌شود يا در جريان انتشار عمومي است بايد الزامات اين استاندارد را رعايت كند.
4 . ساير واحدهاي تجاري چنانچه داوطلبانه در صورتهاي مالي تهيه شده براساس استانداردهاي حسابداري، اطلاعات بر حسب قسمتهاي مختلف را افشا نمايند، بايد الزامات اين استاندارد را به طور كامل رعايت كنند.
5 . هنگام ارائه مجموعه صورتهاي مالي جداگانه واحد تجاري اصلي همراه صورتهاي مالي تلفيقي، اطلاعات مربوط به قسمتها فقط در صورتهاي مالي تلفيقي ارائه مي‌شود.
تعاريف
6 . اصطلاحات ذيل در اين استاندارد با معاني مشخص زير بكار رفته است :
- قسمت تجاري : جزئي قابل تفكيك از واحد تجاري است كه يك محصول يا خدمت يا گروهي از محصولات يا خدمات مرتبط را ارائه مي‌كند و داراي مخاطره و بازده‌اي متفاوت از ساير قسمتهاي واحد تجاري است. عوامل زير بايد در تعيين محصولات و خدمات مرتبط درنظر گرفته شود :
الف . ماهيت محصولات يا خدمات،
ب . ماهيت فرآيندهاي توليد،
ج . نوع يا طبقه مشتريان براي محصولات يا خدمات،
د . روشهاي توزيع محصولات يا ارائه خدمات، و
ﻫ . ماهيت مقررات مربوط، براي مثال، مقررات بانكي و بيمه‌اي.
- قسمت جغرافيايي:جزيي قابل تفكيك از واحد تجاري است كه به ارائه محصولات يا خدمات در منطقه جغرافيايي مشخصي مشتمل بر يك كشور يا گروهي از كشورها اشتغال دارد و داراي مخاطره و بازده‌اي متفاوت از اجزايي است كه در ساير مناطق جغرافيايي فعاليت مي‌كنند. عوامل زير بايد در تشخيص قسمتهاي جغرافيايي در نظر گرفته شود:
الف . تشابه شرايط اقتصادي و سياسي،
ب . روابط بين عمليات در مناطق جغرافيايي مختلف،
ج . مجاورت عمليات،
د . مخاطرات خاص ناشي از عمليات در مناطق مشخص،
ﻫ . مقررات كنترل ارز، و
و . مخاطرات نوسانات ارزي.
- قسمت قابل گزارش: قسمتي تجاري يا جغرافيايي است كه بر مبناي تعاريف پيشگفته مشخص مي‌شود و براساس اين استاندارد، افشاي اطلاعات قسمت در مورد آن ضرورت دارد.
- درآمد عملياتي قسمت:عبارت است از درآمد حاصل از فعاليتهاي اصلي و مستمر كه مستقيماً قابل انتساب يا برمبنايي منطقي، قابل تخصيص به قسمت است اعم از اينكه از فروش به مشتريان برون سازماني يا معاملات با ساير قسمتهاي همان واحد تجاري ناشي شده باشد.
- هزينه عملياتي قسمت:عبارت است از هزينه‌هاي مرتبط با فعاليتهاي اصلي و مستمر كه مستقيماً قابل انتساب يا بر مبنايي منطقي قابل تخصيص به قسمت است اعم از اينكه مرتبط با فروش به مشتريان برون سازماني يا معاملات با ساير قسمتهاي همان واحد تجاري باشد.
- نتيجه عمليات قسمت:عبارت از درآمد عملياتي قسمت پس از كسر هزينه عملياتي آن است.
- داراييهاي قسمت:عبارت است از داراييهايي كه به طور مستقيم قابل انتساب يا بر مبنايي منطقي قابل تخصيص به فعاليتهاي عملياتي قسمت باشد.
- بدهيهاي قسمت:عبارت است از بدهيهايي كه مستقيماً قابل انتساب و يا بر مبنايي منطقي قابل تخصيص به فعاليتهاي عملياتي قسمت باشد.
7 . منشاء اصلي مخاطرات بر چگونگي سازماندهي و اداره واحدهاي تجاري اثر مي‌گذارد. بنابراين، ساختار سازماني و سيستم گزارشگري مالي داخلي واحد تجاري مبنايي براي تشخيص قسمتهاي آن است. مخاطرات و بازده‌هاي يك واحد تجاري، هر دو تحت تأثير محل جغرافيايي عمليات و نيز بازارهاي آن قرار مي‌گيرد. در نتيجه، قسمتهاي جغرافيايي مي‌تواند يكي از دو مورد زير باشد :
الف . محل استقرار تجهيزات توليد يا ارائه خدمت و ساير داراييهاي واحد تجاري، يا
ب . محل بازارها و مشتريان آن.
8 . تعيين قسمتهاي تجاري يا جغرافيايي جداگانه نيازمند قضاوت است. مديريت واحد تجاري براي اعمال اين قضاوت، هدف گزارشگري اطلاعات مالي قسمت را با توجه به اين استاندارد و خصوصيات كيفي اطلاعات مالي (طبق مفاهيم نظري گزارشگري مالي) در نظر مي‌گيرد. خصوصيات كيفي شامل مربوط بودن، قابل اتكا بودن و قابل مقايسه بودن اطلاعاتي است كه در مورد گروههاي مختلف محصولات و خدمات واحد تجاري و عمليات آن در مناطق جغرافيايي خاص گزارش مي‌شود. همچنين خصوصيات كيفي شامل مفيد بودن اطلاعات مالي براي ارزيابي مخاطرات و بازده كل واحد تجاري است.
9 . نمونه‌هايي از داراييهاي قسمت شامل داراييهاي جاري مرتبط با فعاليتهاي عملياتي قسمت، داراييهاي ثابت مشهود، داراييهاي موضوع اجاره‌هاي سرمايه‌اي و داراييهاي نامشهود است. اگر استهلاك يك دارايي در هزينه عملياتي قسمت منظور شود، دارايي مربوط نيز جزء داراييهاي قسمت قرار مي‌گيرد. داراييهاي قسمت، داراييهاي مورد استفاده براي مقاصد عمومي واحد تجاري يا دفتر مركزي را دربر نمي‌گيرد. داراييهاي قسمت در صورتي شامل داراييهاي مورد استفاده مشترك دو يا چند قسمت است كه مبنايي منطقي براي تخصيص وجود داشته باشد. داراييهاي قسمت دربرگيرنده سرقفلي است كه مستقيماً قابل انتساب يا بطور منطقي قابل تخصيص به قسمت است و هزينه عملياتي قسمت شامل استهلاك سرقفلي مربوط است.
10 . نمونه‌هايي از بدهيهاي قسمت شامل حسابها و اسناد پرداختني تجاري و ساير حسابها و اسناد پرداختني، پيش‌دريافت از مشتريان و ذخيره‌هاي تضمين محصول است. بدهيهاي قسمت شامل تسهيلات دريافتي، بدهيهاي مربوط به داراييهاي موضوع اجاره‌هاي سرمايه‌اي و ساير بدهيهايي نيست كه براي مقاصد تأمين مالي و نه عملياتي تحمل مي‌شود. اگر هزينه سود تضمين‌شده در نتيجه عمليات قسمت منعكس شود، بدهي مربوط جزء بدهيهاي قسمت قرار مي‌گيرد. بدهيهاي قسمتهايي كه عمليات آنها عمدتاً ماهيت مالي ندارد، شامل تسهيلات دريافتي و بدهيهاي مشابه نيست، زيرا نتيجه عمليات قسمت بيانگر سود يا زيان عملياتي و نه سود يا زيان پس از هزينه‌هاي مالي است.
11 . اندازه‌گيري داراييها و بدهيهاي قسمت شامل تعديلات مبالغ دفتري قبلي داراييها و بدهيهاي قابل تشخيص قسمت يك واحد تجاري است كه در تركيب واحدهاي تجاري تحصيل‌شده و حسابداري آن به روش خريد است. همچنين اگر داراييهاي ثابت مشهود بعد از تحصيل، با توجه به نحوه عمل مجاز جايگزين، تجديد ارزيابي شود داراييهاي قسمت براساس مبالغ تجديد ارزيابي شده اندازه‌گيري مي‌شود.
12 . درآمد عملياتي قسمت، هزينه عملياتي قسمت، داراييهاي قسمت و بدهيهاي قسمت، پيش از حذف مانده‌ها و معاملات درون گروهي، به عنوان جزئي از فرايند تلفيق، تعيين مي‌گردد، مگر اينكه چنين مانده‌ها و معاملات درون گروهي، بين واحدهاي تجاري گروه در درون يك قسمت باشد.
13 . رويه‌هاي حسابداري اصلي قسمت همان رويه‌هايي است كه در تهيه و ارائه صورتهاي مالي واحد تجاري استفاده مي‌شود. علاوه براين، رويه‌هاي حسابداري قسمت شامل رويه‌هايي است كه مختص گزارشگري قسمت است. تشخيص قسمتها، روش قيمت‌گذاري انتقالات بين قسمتها و مباني تخصيص درآمدها و هزينه‌هاي عملياتي به قسمتها نمونه‌هايي از اين رويه‌هاي خاص مي‌باشد.
