بخش راهبری در استانداردهای پایداری IFRS S1 و S2

آنچه در این مطلب میخوانید:

بخش راهبری در استانداردهای پایداری IFRS S1 و S2

بخش راهبری در استانداردهای IFRS S1 و IFRS S2 به‌طور خاص بر چگونگی نظارت ، مدیریت و کنترل ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری و تغییرات اقلیمی تأکید دارد.

این استانداردها به‌منظور اطمینان از شفافیت، یکپارچگی و اثربخشی فرآیندهای مدیریتی در حوزه‌های پایداری تدوین شده‌اند. هدف اصلی این بخش‌ها، افزایش مسئولیت‌پذیری سازمان‌ها و تقویت ساختارهای راهبری به‌منظور دستیابی به اهداف پایداری و انطباق با الزامات اقلیمی است.

1 ـ ساختارهای راهبری و نظارتی در هر دو استاندارد IFRS S1 و IFRS S2، تأکید زیادی بر لزوم طراحی ساختارهای راهبری شفاف و کارآمد وجود دارد که بتوانند به‌طور مؤثر ریسک‌ها و فرصت‌های مرتبط با پایداری و تغییرات اقلیمی را مشخص، ارزیابی و مدیریت کنند.

این ساختارها معمولاً شامل هیئت‌مدیره و کمیته‌های تخصصی پایداری و اقلیم هستند که مسئولیت نظارت بر فرآیندهای راهبردی و اجرایی در این حوزه‌ها را دارند.

الزامات ساختاری شامل:

هیئت‌مدیره: هیئت‌مدیره مسئولیت نظارت بر تمامی مسائل مرتبط با پایداری و تغییرات اقلیمی را بر عهده دارد و باید اطمینان حاصل کند که راهبردهای سازمان در این زمینه‌ها به‌طور مؤثر پیاده‌سازی می‌شوند.

کمیته‌های تخصصی: کمیته‌هایی با تمرکز بر پایداری و تغییرات اقلیمی، مانند کمیته‌های «پایداری» و «اقلیم»، به‌طور خاص مسئول نظارت بر اجرای راهبردهای مرتبط و ارزیابی ریسک‌ها و فرصت‌های اقلیمی هستند.

2 ـ نقش هیئت‌مدیره در نظارت و هدایت راهبردی

یکی از اجزای کلیدی در هر دو استاندارد ، تعریف نقش و مسئولیت‌های هیئت‌مدیره در نظارت و هدایت راهبردی سازمان در زمینه مسائل پایداری و تغییرات اقلیمی است.

هیئت‌مدیره باید به‌طور فعال بر ریسک‌ها و فرصت‌های پایداری نظارت کند و از طریق فرآیندهای منظم ارزیابی، اطمینان حاصل کند که این مسائل در راهبرد و تصمیمات سازمانی گنجانده شده‌اند.

وظایف هیئت‌مدیره شامل:

– نظارت بر ریسک‌ها و فرصت‌های پایداری و

-ارزیابی تأثیرات آن‌ها بر عملکرد مالی و غیرمالی سازمان.

-هدایت راهبردی برای اطمینان از این که اهداف پایداری و اقلیمی در تصمیمات کلیدی تجاری لحاظ می‌شوند.

-بررسی مستمر شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPIs) مرتبط با پایداری و تغییرات اقلیمی برای اندازه‌گیری پیشرفت و کارایی راهبردها.

3 ـ نقش مدیریت ارشد در اجرای راهبردها در هر دو استاندارد ، مدیریت ارشد به‌عنوان نیروی اجرایی اصلی برای پیاده‌سازی راهبردها و سیاست‌های پایداری و اقلیمی شناسایی شده است.

این بخش از استانداردها تأکید دارد که مسئولیت‌های مدیریتی باید به‌طور روشن و مشخص تعیین شوند و مدیریت ارشد باید تمامی اقدامات لازم برای تحقق اهداف پایداری و اقلیمی را هدایت کند.

وظایف مدیریت ارشد شامل:

-اجرای راهیردها و سیاست‌های پایداری و اقلیمی به‌صورت هماهنگ با اهداف کلی سازمان.

-ارزیابی و اصلاح مستمر اقدامات و فرآیندهای مربوط به پایداری و اقلیم در راستای بهبود عملکرد سازمان.

-همکاری با هیئت‌مدیره و سایر ارکان راهبری برای تدوین و تصویب اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت پایداری و اقلیمی.

4 ـ یکپارچگی پایداری با فرآیندهای راهبردی یکی از نکات برجسته در هر دو استاندارد ، یکپارچگی پایداری و تغییرات اقلیمی در فرآیندهای راهبردی و تصمیم‌گیری‌های سازمانی است.

این امر به‌ویژه در استاندارد IFRS S2 (که به‌طور خاص بر تغییرات اقلیمی متمرکز است) اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. شرکت‌ها باید اطمینان حاصل کنند که مسائل اقلیمی و زیست‌محیطی در راهبردهای تجاری و تصمیمات مالی سازمان در نظر گرفته می‌شوند.

الزامات مربوط به ادغام پایداری : شرکت‌ها باید توضیح دهند که چگونه مسائل پایداری و تغییرات اقلیمی به‌عنوان جزء جدایی‌ناپذیر از استراتژی‌های بلندمدت سازمان در نظر گرفته می‌شوند. همچنین باید مشخص شود که چگونه اطلاعات مربوط به ریسک‌های پایداری و اقلیمی در تصمیمات مالی و عملیاتی تاثیر می‌گذارند.

 

تهیه و تنظیم: دکتر سمیرا جودی

دیدگاه ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *